Zwangerschap

Het was woensdag, 13 juli. Precies een week na mijn uitgerekende datum. Ik schrok wakker door een raar, een beetje pijnlijk, gevoel in mijn buik. Was dat een wee? Oeh, nogmaals dat gevoel… Nu ik toch wakker was ging ik maar douchen. Beneden vertelde ik Bernd dat ik dacht dat ik misschien wel twee weeën […]

Donderdag 2 juni Vandaag zou mijn laatste werkdag zijn, maar die liep even totaal anders dan van tevoren gedacht…. Gisteravond ben ik nog gezellig met collega’s uit eten geweest en daarna gewoon gaan slapen. Ik moet er elke nacht sowieso uit en daarna is de baby altijd heel bewegelijk (meer ruimte na het plassen?). Maar

Jeetje, ik ben alweer 22 weken zwanger! Wat vliegt de tijd. We zijn er natuurlijk nog steeds super blij mee. Al heb ik ook wel wat klachten, maar ja, alles voor het goede doel. De eerste weken De eerste 3 maanden heet het eerste trimester, dit duurt dus ongeveer 13 weken. Dit was bij mij

Nou, wie had dat gedacht?! Ik ben dus zwanger! Op 20 oktober had ik een positieve test in mijn handen. Bernd was nog aan het werk dus ik kon het nog met niemand delen. Gelukkig kwam Bernd eerder thuis omdat hij ’s middags naar Den Haag moest. Ik had de positieve test in een bakje

Lang geleden dat ik geschreven heb. Dit komt vooral omdat we de zomer even rust hebben genomen. Eerst even terug naar de laatste afspraak, in Gent. Nou, binnen 5 minuten in en uit de spreekkamer is niet eens overdreven. De gynaecoloog was zeer duidelijk en in onze ogen vrij hard. “Stop met al deze onzin

Het is nu al juli 2021 en we zijn nog steeds niet zwanger. Ik had wel verwacht dat het lastig zou gaan, maar dat het allemaal zo lang moet duren had ik niet zien aankomen. We hebben nu 3 IUI pogingen gedaan wat niet mocht baten. Omdat ik niet het gevoel had dat dit ook

Aangezien ik weer ongesteld was geworden gingen we opnieuw het traject in. Ziekenhuis bellen… Afspraken maken… Prikken… Het begint nu al te wennen, en toch went het ook weer niet. De Menopur spuiten vind ik nooit zo’n probleem. Het doet niet echt pijn, het is zo gedaan eigenlijk. De Pregnyl is een stuk onprettiger. Deze

Dit waren een lange 2 weken… 11 januari hebben we onze eerste IUI gehad, alles zag er super goed uit. Daarna kun je alleen nog maar wachten. Wachten tot je mag testen of wachten tot je ongesteld wordt. Allerlei pijntjes heb ik gevoeld deze week, want alles ligt onder een vergrootglas. Heb ik buikpijn? Oeh,

Vandaag weer een spannende dag want ik moet naar het ziekenhuis. Daar gaan ze een follikel (eiblaasje) meting doen. Na een kort gesprekje over hoe het prikken gaat (goed! Maar het eerste kwartier voelt het steeds wel erg branderig) krijg ik de meting. De gynaecoloog gaat met een echoapparaat bij mij naar binnen en ze kan

Gisteravond was het dan zo ver… Ik moest mezelf voor het eerst prikken. Ik zag er enorm tegenop en liep al de hele dag te zuchten (dat doe ik blijkbaar als ik zenuwachtig ben). Het mengen van de vloeistof en de Menopur ging best goed. Maar brrrr, die prik in je buik zetten…. Het lijkt

Start IUI-traject Poeh lastig hoor… Jullie een kijkje geven in ons leven vind ik natuurlijk niet zo erg. Maar dit onderwerp is toch wel erg privé. Toch wil ik het heel graag met jullie delen. Waarom? Omdat ik het fijn vind mijn verhaal op “papier” te kunnen zetten en vooral om jullie te informeren hoe