Ik gebruik technologieën zoals cookies om informatie over je apparaat op te slaan en/of te raadplegen. Ik doe dit met als doel om de beste ervaring te bieden en om gepersonaliseerde advertenties te tonen. Door in te stemmen met deze technologieën kan ik gegevens zoals surfgedrag of unieke ID's op deze site verwerken. Als je geen toestemming geeft of je toestemming intrekt, kan dit een nadelige invloed hebben op bepaalde functies en mogelijkheden.
De technische opslag of toegang is strikt noodzakelijk voor het legitieme doel het gebruik mogelijk te maken van een specifieke dienst waarom de abonnee of gebruiker uitdrukkelijk heeft gevraagd, of met als enig doel de uitvoering van de transmissie van een communicatie over een elektronisch communicatienetwerk.
De technische opslag of toegang is noodzakelijk voor het legitieme doel voorkeuren op te slaan die niet door de abonnee of gebruiker zijn aangevraagd.
De technische opslag of toegang die uitsluitend voor statistische doeleinden wordt gebruikt.
De technische opslag of toegang die uitsluitend wordt gebruikt voor anonieme statistische doeleinden. Zonder dagvaarding, vrijwillige naleving door uw Internet Service Provider, of aanvullende gegevens van een derde partij, kan informatie die alleen voor dit doel wordt opgeslagen of opgehaald gewoonlijk niet worden gebruikt om je te identificeren.
De technische opslag of toegang is nodig om gebruikersprofielen op te stellen voor het verzenden van reclame, of om de gebruiker op een website of over verschillende websites te volgen voor soortgelijke marketingdoeleinden.
Goodmorning Vietnam Omdat oud en nieuw vieren in je eentje toch wel een beetje saai is had ik besloten om met Timon af te spreken in Halong bay, Vietnam. Timon loopt stage in Ho Chi Minh en heeft een vlucht …
Terwijl ik dit korte dagboek schrijf lig ik op de onderste verdieping van mijn stapelbed in de nachttrein naar de noordelijk gelegen stad Sapa. Nouja stad? Volgens mij is het meer een groot dorp maar wel een in misschien wel …
De dagen in het bergdorp Sa Pa zijn alweer ten einde. Het vliegt voorbij, 3 keer met je ogen knipperen een zucht en een scheet en ik lig alweer gestrekt op mijn matras van 70×190 in de nachttrein van Lao …
Dit typende realiseer ik mij dat er alweer een week voorbij is op Vietnamese grond. De indrukken zijn immens en de variatie in dit land onbeschrijflijk groot. We zitten op dit moment op een speedboot richting het vaste land. We …
De trein van Ninh Binh naar Hanoi. 2e klas, 2 uur en 30 minuten. Lieve heer, dit is voor Nederlandse begrippen nog geen 4e klas. Door de gehele coupe ligt er afval wat ongedierte als een magneet aantrekt. We hadden …
Ik luister naar Ludovico Einaudi en kijk door de grijze wereld van mijn Oakley om mij heen. Dik, dun, groot, klein, wit, donker en ga zo maar door. Ik zie alle soorten mensen hier. De Engelsen haal ik er in …
Ik lig weer, ditmaal in een lokale stads- en slaapbus van Ho Chi Minh naar Ben Tre. Hoe zuidelijker, hoe minder vriendelijk de mensen zeggen ze over Vietnam. Ik ervaar meer dat de bereidheid om te helpen minder groot is. …
Hij lacht, knikt en geeft mij een bemoedigend schouderklopje. De chauffeur van de bus vanaf Ho Chi Minh stad heeft geen idee wat ik zeg. Lachen is zijn manier om de taalbarrière weg te wuiven. We kijken elkaar aan en …