Donderdag 2 juni

Vandaag zou mijn laatste werkdag zijn, maar die liep even totaal anders dan van tevoren gedacht…. Gisteravond ben ik nog gezellig met collega’s uit eten geweest en daarna gewoon gaan slapen. Ik moet er elke nacht sowieso uit en daarna is de baby altijd heel bewegelijk (meer ruimte na het plassen?). Maar vannacht niet. Totaal geen beweging te voelen. Dus uiteraard maakte ik me zorgen. Toch weer in slaap gevallen tot de volgende plasbeurt. Nog steeds geen beweging, ook niet na draaien en porren etc. Dus toen ik vanmorgen nòg geen beweging voelde was ik toch wel erg ongerust. Iedereen zegt altijd “liever 10x te vaak de verloskundige bellen dan 1x te weinig”. Dus dat hield ik mezelf maar voor en belde de verloskundige.

Verloskundige

Anderhalf uur later was ze hier (ze was bij een bevalling). Gelukkig kon ze direct het hartje vinden wat goed klopte dus dat was een hele geruststelling. Toen ging ze voelen hoe de baby lag en ook probeerde ze er beweging in te krijgen. Niks. Dus ook zij was er niet gerust op en ik werd doorgestuurd naar het ziekenhuis. Aangezien Bernd een personeelsuitje had kon ik hem niet bereiken. Dus uiteindelijk gelukkig mama kunnen bereiken en die stond direct met de auto voor de deur, op naar het ziekenhuis.

Ziekenhuis

Je zou zeggen elke minuut telt dan, maar daar dachten ze in het ziekenhuis (lunchpauze?) anders over. Na zo’n 20-25 minuten werden we eindelijk geholpen. Bloeddruk gemeten, die was goed. Na nog langer wachten werd ik aan een CTG-scan gelegd en moest ik afwachten. Daarmee scannen ze beweging en het hartje van de baby. Ondertussen was Bernd ook naar het ziekenhuis gekomen. Normaal moet je een half uur aan dat apparaat, maar na een kwartier kwam er 3 man (vrouw) sterk binnenstormen want.. alles was goed! Pffff gelukkig maar.

Gynaecoloog

Daarna door naar de gynaecoloog om een echo te maken. Wat blijkt nou. Meneertje is helemaal omgedraaid en ligt in een stuit. Dus hoofd omhoog, kontje naar beneden. Dit is niet eerder zo geweest dus daarom voelde ik “niks”. Of ik heb de beweging niet herkent of hij heeft niks geraakt wat ik kon voelen. Ook is het vruchtwater bekeken en daar is voldoende van, dat wil zeggen dat hij zich nog prima kan omdraaien. (Doe maar! Want met een stuit bevallen is verre van ideaal).

De baby kreeg een dikke 10 haha. Eind goed, al goed. Nu bijkomen van de schrik.