Jaipur

Aangekomen in Jaipur! Wat een verademing om hier te zijn, vele malen rustiger dan Mumbai. Ook het hostel is erg mooi om te zien, en heeft een heerlijk dakterras, waar we direct even gingen bijkomen van de reis.

Ram ram

Eenmaal bijgekomen van het o zo harde leven op het dakterras deden we één stap buiten het hostel en werden we belaagd door riksjamannetjes die ons allemaal het mooie van Jaipur wilden laten zien. Na even gelopen te hebben, kwamen we riksjameneer Ram tegen. Ram haalde direct een oud stoffig boekje tevoorschijn, waarin veel positieve verhalen van andere reizigers stonden, onder andere van Nederlanders. Het was vrij laat, daarom hadden we nog maar tijd voor één bezienswaardigheid. Ik wou al heel lang apen zien, dus de keus was snel gemaakt: we gingen naar de apentempel. De rit ging dwars door de oude stad, waar veel winkeltjes roze gekleurd zijn. Dit was dus the Pink city. Bij de apentempel aangekomen, zagen we direct, naast de koeien en zwijnen die je veel vaker tegenkomt, heel veel apen: en dan direct hele families. De apen waren vliegensvlug en op rabiës zaten we niet te wachten, dus we waren op onze hoede. Het was een erg leuke ervaring en mooi om de zonsondergang vanaf deze plek aan de voet van de heuvel te zien.

Fort Amber fort

De volgende dag haalde Ram ons bij het hostel op, op naar het Amber fort! Het Amber fort ligt een eind uit de stad dus het was natuurlijk een leuke rit. Beetje door smalle straatjes heen tuffen met de riksja. Eigenlijk moet je dat echt ervaren hebben om te weten hoe dat is. Het Amber fort is echt één groot doolhof. De maharadja van het Amber fort (oftewel de rijke pief die dit heeft laten bouwen) heeft dit doolhof expres zo gecreëerd zodat meerdere van zijn vrouwen in het fort konden wonen zonder elkaar te ontmoeten. Leuk om rond te dwalen. Wat we al eerder aanhaalden in onze verhalen is dat iedereen graag met ons op de foto wil. Hier niet anders, zelfs wanneer Filip even lekker aan het eten is… Meestal vinden we het prima maar soms is het genoeg en dan is het jammer maar helaas.

Jaighar fort

Ram bleef keurig op ons wachten en reed ons vervolgens verder naar het Jaighar fort, dat op het hoogste punt in de omgeving ligt. Het Jaighar fort niet heel bijzonder: het bestaat vooral uit lange dikke muren. Het grootste kanon op wielen ter wereld was in dit fort te vinden. Erg veel indruk op ons maakte het alleen niet. Wat echt leuk is aan het Jaighar fort, zijn de vele apen die op de muren klauteren, soms met baby-aap aan moeder vastgeklemd. Waar bij de apentempel heel veel dikke apen met een rode kop (bavianen?) te zien waren, waren het hier vooral lenige slingerapen met een zwarte kop en lange staart. Toen we bij de apen gingen zitten op een muurtje was het net alsof we op de voorste rang een voorstelling aanschouwden. De apen bleven elkaar ongestoord vlooien. Hierna was de dag alweer zo goed als voorbij en Ram bracht ons weer naar het hostel, waar we nog lang zaten te eten en chillen op het mooie dakterras.

Masala Chai

Eten doen we zoveel mogelijk Indiaas. Maar aangezien we beide last van onze buik hebben, is een ‘Hollands’ broodje soms erg welkom. Daarom aten we deze morgen een heerlijke omelet, maar natuurlijk wel met een kopje Masala Chai. Dit is traditionele Indiase thee, donkere thee met melk en veel suiker. We vinden het heerlijk! Tijdens het ontbijt zaten we wat te internetten en kwamen we tot de ontdekking dat we helemaal niet bij de echte apentempel waren geweest, daar moest vandaag verandering in komen. De rit was alweer een avontuur. Wanneer je je niet schrap zet omdat je bang bent dat je tegen een andere riksja aanknalt of dat je net je vingers uit je oren haalt door de vele herrie, dan heb je tijd om om je heen te kijken. Elke vierkante centimeter wordt gebruikt: koeien en honden die ‘lekkers’ zoeken tussen het afval, zwijnen en geiten aan de kant van de weg lopen te wroeten. En we kwamen zelfs een gekleurde olifant tegen. Dan heb je nog overal verkeer en waar dan toch nog ergens een rustig plekje te vinden is, ligt iemand te slapen.

Apie apie is niet dom

Onderweg naar de echte apentempel kwamen we aan de kant van de weg nog een apenfamilie tegen. Ram was zo lief geweest om sinaasappels mee te nemen en deze konden we voeren aan de apen. Alleen was Ram vergeten de riksja op de rem te zetten, dat werkt natuurlijk niet op een heuvel… Gelukkig staat dit alles op film! Hahaha. Aangekomen bij de echte apentempel… grote desillusie. Was een verschrikkelijk vieze zooi was het daar. Overal lag afval, dat is opzich niet vreemd in India, maar dit hadden we niet verwacht. Toch doorgezet en naar boven gelopen waar we een ‘schoon’ stukje én heel veel apen tegenkwamen! Toen we ons tegen de brandende zon aan het insmeren waren kwam er een heel brutaal aapje zomaar op m’n zijn schouder zitten. Super leuk!! Na vele foto’s van al deze brutale aapjes te hebben genomen, waren we toch blij bij deze tempel te zijn geweest.

Inmiddels liep deze dag ook weer op zijn einde en we moesten de nachttrein halen, maar we hadden nog wel tijd om in de hoogste minaret van de stad de klimmen om zo een fantastisch uitzicht te hebben over deze leuke stad. Terug in het hostel al onze zooi weer ingepakt en bij het station afscheid van Ram genomen. Ruim op tijd voor de trein en drie keer gedubbelcheckt dat we op het goede station waren! Op naar Jodhpur!