Cambodja of nee?
De enige twee Westerlingen die in dezelfde bus vanuit Vietnam naar Cambodja zaten waren de Duitse Christian en ik. We raakten al snel aan de praat en hebben elkaars gegevens uitgewisseld en zijn de dag erna naar de Killing Fields geweest en de dag daarna in de avond samen wat gaan eten. In de tuk tuk ontmoette ik Sandro uit Amsterdam die net was aangekomen vanuit Nederland. We zijn in de hoofdstad Phnom Penh met z’n drieën een hapje gaan eten en daarna hebben we genoten van ‘happy hour’ (lees: 50 ct voor een biertje) in de hoofdstraat. Dit barretje zat nogal vol met dames die meer van plan waren dan alleen wat drinken. Na ontelbare spelletjes vier-op-een-rij wilden we wat meer party. We belandden in een discotheek dat blijkbaar de populairste club van heel Cambodja is en de prijzen waren er dan ook naar, een biertje was zeven keer zo duur als bij het vorige etablissement. Veel Europeanen, goede muziek en een heerlijke ambiance, dit had ik niet verwacht van Cambodja. Ondanks de hoge prijzen toch gebleven en een heerlijke nacht gehad!
Koh Rong or right?
Na enkele tussenstops besloten we met z’n drieën naar het tropische eiland Koh Rong te gaan. Parelwitte stranden, wuivende palmen en een hutje van bamboe voor ons drieën, heerlijk bijkomen van de drukte van de stad. De derde dag hebben we een excursie gedaan en met een boot werden we naar een eiland gebracht waar we konden snorkelen. De vissen groetten me vriendelijk en af en toe was er wat koraal te zien, helaas was minstens negentig procent afgestorven. Een treurig beeld. In de avond opnieuw gezwommen met lichtgevend plankton. Dit blijft een fenomenale gewaarwording en het blijft me verbazen hoeveel verrassingen de natuur voor me blijft hebben. Terug op het vaste land leek het me een goed idee om een casino te bezoeken. De speelautomaten waren Australische afdankertjes en bewijs van uitbetaling gebeurde door met een digitale camera een foto van het beeldscherm te maken. Er waren ook nieuwere games hoor, een Windows pc met muis waarbij je geld in een kastje eronder kon gooien. Het gratis bier zorgde ervoor dat ik wat langer bleef plakken en over de eindstand wil ik niet meer nadenken.
Ik stopcontact!
Wat opvalt in dit deel van de wereld is dat de stroomvoorziening nogal eens het besluit neemt ermee te stoppen. Zo zat ik vanmorgen in een lift en precies toen de deuren openende viel de stroom uit. Gelukkig kon ik me door de deur persen maar het blijft toch wat eng. Echter heb ik wel ondervonden dat het mogelijk is in het donker een bestelling bij de KFC te doen – geld in de kassa werd geteld met het lampje van een mobiele telefoon – en bij ledverlichting van een noodaggregaat m’n kippetje op te peuzelen.
Angkor wat?
Het tempelcomplex van Angkor Wat is fenomenaal mooi. Ik heb nooit geweten dat dit zo’n enorme stad is geweest. Met honderden grote en kleine tempels en met tien vierkante kilometer is het complex gigantisch. Wij hadden de wijze keuze gemaakt een elektrische scooter te huren en hiermee tussen de tempels door te crossen. Dit was geweldig! Rijden langs de mooiste tempels, tussen palmen tuffen en het ontwijken van koeien, honden en apen op de weg blijft een bijzondere ervaring. Het is moeilijk te begrijpen dat dit ooit de grootste stad op aarde is geweest en dat de tempels na meer dan 900 jaar nog steeds triomfantelijk overeind staan. Elke dag worden er tempels gerestaureerd met de opbrengt van de entreeprijzen van de bezoekers. Dit mag ook wel want een dag kost twintig euro en drie dagen 40, wat werkelijk een vermogen is voor een stapel oude stenen.
Time to say byebye!
Na ons typisch Cambodjaanse avondmaal – Italiaanse pasta en pizza – was het tijd voor de zoveelste massage en daarna ons hotel weer opgezocht. De DEUTCHER is vanmorgen vroeg vertrokken naar China om vanaf daar na vier maanden studeren in Hong Kong terug te keren naar het regenachtige land van Bratwurst en Sauerkraut. De Amsterdammer vervolgd zijn reis richting Vietnam en ik vlieg morgen naar het wonderschone Kuala Lumpur in Maleisië. We zijn de afgelopen vijftien dagen samen opgetrokken en dit is mij erg goed bevallen. Morgen weer alleen, zonder bekenden en in een ander land. Ik kijk ernaar uit en kijk er tegenop. Ik overleef ’t vast wel, ’t is niet de eerste keer. Dag Cambodja, je was warm en prachtig!