Lang geleden dat ik geschreven heb. Dit komt vooral omdat we de zomer even rust hebben genomen.

Eerst even terug naar de laatste afspraak, in Gent. Nou, binnen 5 minuten in en uit de spreekkamer is niet eens overdreven. De gynaecoloog was zeer duidelijk en in onze ogen vrij hard. “Stop met al deze onzin en begin met IVF.” Nogal een harde conclusie, dat is wel even slikken.

We hebben het advies van Gent even laten bezinken. Ik heb met de gynaecologen van het UMCG en van het MCL gesproken en beide zeiden zij eigenlijk dat het niet verstandig is om de 3 IUI pogingen die we nog hebben niet te doen. MCL zei “daarmee doe je jezelf tekort”. Daar zijn we het wel mee eens. Bovendien, mochten de IUI pogingen niet lukken ben je “maar” 3 maanden verder, dat is ook geen ramp. Daarom zijn we tot de conclusie gekomen dat we het advies van Gent niet aannemen en doorgaan met IUI.

Intussen was het zomer geworden en ben ik ziek thuis komen te zitten van het werk. Alles met elkaar werd het teveel. We hebben besloten de zomer een pauze in te lassen en tegen oktober weer te kijken wat we gaan doen. Het enige wat we wel zijn blijven doen is “timen” wanneer mijn vruchtbare periode is.

In de zomer lekker weinig gedaan, veel nagedacht. Ook zijn Bernd en ik heerlijk op vakantie geweest. Normaal gesproken gaan we “op reis”, maar mede door corona was dit lastig en we waren beide toe aan zon en luieren. Het was heerlijk.

Omdat ik dus veel tijd had om na te denken kwam ik tot de conclusie dat ik eigenlijk niet verder wou met mijn huidige werk. Er zijn bepaalde dingen veranderd waar ik me niet in kan vinden en ik ben gewoon toe aan wat nieuws. Daarom ben ik gaan solliciteren. Toen wij op een middag lekker op het strand van Gran Canaria lagen kreeg ik een telefoontje, ik was aangenomen! Inmiddels ben ik daar per 1 december begonnen.

Vlak na de vakantie werd ik niet ongesteld. Omdat ik niet heel regelmatig ongesteld ben en we er niet echt meer mee bezig waren, dacht ik er niet veel van. Ik had alleen met mezelf afgesproken dat als ik vrijdag nog steeds niet ongesteld was geworden ik een test mocht doen… Toen werd het vrijdag, ik deed een test… hartstikke POSITIEF!!! Ik ben gewoon zwanger!!!!!!!!!!! Zonder hulp!

We zijn zo intens blij!!!

Omdat iedereen zo lief meeleefde tijdens ons hele traject was het heel moeilijk om tot 12 weken te wachten om het te vertellen. Dat is dus ook totaal niet gelukt. Ik ben inmiddels in mijn 11e week en bijna iedereen weet het al, haha.

WE ARE SOOOOO HAPPYYYYYYY!