Laatste dagen Costa Rica…

Marino Ballena

Vandaag zijn we in Uvita, we gaan naar het park Marino Ballena. Hier heeft de natuur een grapje uitgehaald (zoals ze dat hier zeggen) want bij eb is er een walvisstaart van stenen in het water te zien. Hier zijn we overheen gelopen. Daarna zijn we nog even het park in gegaan en kwamen we een fantastisch mooie knalgroene rups tegen. Verder was dit park vooral heel klein en niet zo boeiend.
’s Avonds zijn we weer naar het strand gegaan om in de golven te “spelen”. Zo voelt dat echt een beetje, heerlijk!

Quepos

Vrijdag zijn we naar Quepos gegaan. Op de weg hierheen kwamen we langs de Nauyaca watervallen. Dit is een hike van 4 kilometer tegen de berg omhoog. Omdat ik eigenlijk al wel een beetje klaar was met hiken en het gevoelsmatig zo’n 50 graden is, met een luchtvochtigheid van ongeveer 65%, was ik niet heel erg blij. De waterval was gelukkig wel prachtig! Niels probeerde nog omhoog te klimmen om van de rotsen af te springen maar helaas lukte dat niet. Op de terugweg zagen we eerst 2 papegaaien en toen we daar bij stonden te kijken kwamen er allemaal kapucijnaapjes super dichtbij! Vet!! Toen was ik weer iets blijer 😉

Overnachting: Guest House Pura Vida, €101 voor 3 nachten.

Mario Antonio

De dag erna zijn we naar Mario Antonio national park geweest. Dit is ook een vrij klein park met allemaal aangelegde paden. Over het algemeen vinden wij dat niet zo leuk, we noemen dat “slipperpaden”. Het is niet uitdagend en iedereen kan dit soort paden lopen. Toch was het een heel mooi park met ontzettend veel dieren! Op een gegeven moment kwam er een wasbeer recht op mij afgelopen. Ik was aan het filmen maar omdat ik er wat van schrok dat hij gewoon door liep stopte ik met filmen, jammer! Verder hebben we luiaards, heel veel leguanen en apen, verschillende vogels en agoeti’s gezien. Manuel Antonio staat er om bekend dat de dieren brutaler zijn dan in andere parken. Dit komt omdat mensen ze in het verleden gingen voeren (serieus…). Gelukkig wisten wij dit dus wij hadden al voorzorgsmaatregelen genomen om onze tassen dicht te maken. Toen Niels even aan het snorkelen was, kwam er inderdaad een brutale aap (eenmaal raden waar dat spreekwoord vandaan komt..) aan om onze tassen te doorzoeken op lekkers! Dat is uiteraard niet gelukt 😉

Tip: maak met een veiligheidsspeld of een klein slotje je tas dicht, apen zijn slim!

’s Avonds hebben we gekookt en spelletjes gespeeld.

Aan al het moois komt een eind

Onze laatste echte dag. Huilen! Om nog even met een stranddag af te sluiten zijn we naar het Playa Biesanz gereden. Een strandje waar vooral locals komen. Om er te komen moest je een paadje naar beneden en eindelijk was hij daar! Onze luiaard!!! Vlakbij, in de boom. Hij was langzaam naar boven aan het klimmen maar we konden hem (het was duidelijk een mannetje) super goed zien!! Bijna net zo gaaf als het zien van die poema. Vooral na 3 weken goed zoeken was dit wel de kers op de taart.

’s Middags tijdens het eten zagen we een heleboel doodshoofdaapjes langs slingeren en later nog wat kapucijnaapjes. Wauw wat zal ik dit gigantisch gaan missen!
In de namiddag zijn we gaan inpakken, dit moet helaas ook gebeuren want het einde van onze vakantie komt nu wel heel dichtbij.
Vandaag is de dag dat we dit prachtige land, met zo veel fantastisch mooie dieren en lieve mensen moeten verlaten. Met pijn in ons hart. Wanneer ik dit typ moet ik echt even slikken…

We komen nog wel langs “de krokodillenbrug“, een brug met heel veel super grote krokodillen. Mooie afsluiter!

Verder rijden we naar San José, leveren onze trouwe auto in en stappen we zo op het vliegtuig. Nederland, we komen er weer aan. Costa Rica, wat zal ik je vreselijk missen!