Dit waren een lange 2 weken… 11 januari hebben we onze eerste IUI gehad, alles zag er super goed uit. Daarna kun je alleen nog maar wachten. Wachten tot je mag testen of wachten tot je ongesteld wordt.

Allerlei pijntjes heb ik gevoeld deze week, want alles ligt onder een vergrootglas. Heb ik buikpijn? Oeh, misschien ben ik wel zwanger! Oh, of ik moet gewoon ongesteld worden. Heb ik zere borsten? Oeh, misschien wel ik bel zwanger! Oh, of ik moet gewoon ongesteld worden. Ben ik humeurig of juist blij? Oeh, misschien ben ik wel zwanger! Oh, of ik moet gewoon ongesteld worden.. Etc etc etc…..

Eigenlijk moesten wij om een goede test te doen wachten tot morgen, 25 januari, maar we konden ons niet inhouden en hebben vanmorgen een zwangerschapstest gedaan. Nou, zo negatief als wat. Maar we hielden hoop want we waren immers een dag te vroeg en ik had immers allerlei kwaaltjes (of moest ik toch ongesteld worden…?) gehad…

Helaas, een paar uren na de test werd ik ongesteld. Poging 1 mislukt.
Ik ga even in een hoekje zitten huilen en dan maar weer vol goede moed de volgende poging doen…