Vrouw alleen in Mumbai

In dit stukje ga ik jullie vertellen wat ik er van vind om als vrouw alleen in Mumbai te zijn.
Ik kan jullie alvast verklappen, en dat is heel zacht uitgedrukt, dat ik het niet zo leuk vind.

Filip moet voor zijn werk 2 dagen op de campus van Mumbai zijn. Dat betekende dat ik van zondagmiddag tot vanavond (dinsdagavond) alleen ben. Gisteren wilde ik natuurlijk toch wat doen want 2 dagen in je hostel zitten is ook geen pretje dus na veel moed te hebben verzameld ben ik op pad gegaan.

Mijn hostel zit heel dicht bij een treinstation dus ik heb direct een trein gepakt naar het hoofdstation (chhatrapati Shivaji). Daar aangekomen ben ik wat in de wilde weg gaan rondlopen want ik had geen flauw idee wat ik moest doen. Mensen kijken je allemaal aan, wat opzich geen probleem is en wat ik wel had verwacht. Toch vind ik dit in armere delen van de stad heel onprettig. Hoe zien zij mij? Ik heb gewoon een lange broek een en een shirt met mouwtjes, maar dat dragen de vrouwen hier niet. Die dragen bijna allemaal traditionele kleding (erg mooi trouwens).

Op een gegeven moment had ik het bloedheet en zag ik op m’n gps dat de Starbucks dichtbij was… Ik daar heerlijk in de airco een -veel te duur- broodje gegeten en een cappuccino gedronken. Daar ben ik maar een plan gaan bedenken wat te doen die dag. Besloten dat ik naar de Gateway of India ging. Dit is een belangrijk monument. Om daar heen te gaan moest ik weer een stuk lopen, dit was gelukkig het rijkere deel van Mumbai dus dit was niet heel onprettig. Daar aangekomen voelde ik me net een fotomodel. Werkelijk IEDEREEN wilde met me op de foto. Aan het begin is dit nog wel leuk maar na een tijdje ben ik maar nee gaan zeggen. Ik bleef bezig…

Na het monument bekeken te hebben ben ik op een muurtje gaan zitten om wat rond te kijken. Elke paar minuten kwam er iemand op me af die met me op de foto wilde, nee dank je. Wat me wel opviel, en waarom ik het ook wel snap dat iedereen met me op de foto wil, is dat er heeeel weinig blanke mensen zijn hier. Ik denk dat ik zo’n anderhalf uur bij de Gateway ben geweest en dat ik een stuk of 5 blanke mensen heb gezien..

Toen maar weer een stuk gaan lopen.. Uiteindelijk de trein gepakt om naar m’n hostel te gaan.. Alleen stopte de trein niet bij mijn station! Oops! Eerstvolgende halte er maar uit en toen de eerste de beste trein teruggepakt. Eten gekocht en me verstopt in m’n hostel. Rust. Bovendien werd het al donker en no way dat ik in het donker naar buiten ga.

Kortom: ik raad het niet aan om als vrouw alleen door India, of in ieder geval Mumbai te reizen. Het is niet per se onveilig maar het voelt gewoon onprettig. Met een man er bij reageren ze toch anders op je.

Nog een paar uurtjes en dan is Filip er weer! Ik kan niet wachten! 

 

7 gedachten over “Vrouw alleen in Mumbai”

  1. Monique Altena

    Super stoer van je hoor!
    Snap dat je niet alleen in dat hostel wilt blijven en tja dan moet je wat.
    Wat grappig dat ze met jou op de foto wilden.

  2. Hoi Irene! Het was een leuk verhaal en ik wens jullie een gezellige reis. Geniet ervan! Ik heb India wel gemist.
    Groetjes aan jullie.

  3. Vrouw Holland in Mumbai brengt daar natuurlijk wel wat te weeg. Blank en van behoorlijke lengte kijkt niemand jou over het hoofd. Ga nu lekker genieten met z,n tweeën en lekker cultuur snuiven. Er is zoveel te zien en te beleven.
    Take care!

  4. Supergoed Irene, ik ben trots op je.
    Ik weet nog in Thailand….wilde ook iedereen met jou op de foto.
    Ach ja, t verschil met Doutzen Kroes zien ze toch niet. 😉
    Je hebt het toch maar gedaan, weer een ervaring rijker.
    dikke kus
    mama

  5. Ha Irene, knap dat je het toch hebt aangedurft om als blanke westerse vrouw alleen in diverse wijken van Mumbai rond te lopen/reizen. Ik kan me daarbij jouw unheimische gevoel goed voorstellen, waar je als enige toerist bent wordt je gauw als een attractie beschouwd. Weet je dat ook weer en je hebt er wel een zeer bijzondere ervaring bij gekregen, dat is ook veel waard! Geniet staks weer met jullie tweeën van het prachtige land!
    Lieve groet, Jur

Laat een antwoord achter aan NONNO Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Scroll naar boven