Jamás
En alweer vanaf het strand een nieuw verslag van de dag! Dagen.. beter gezegd. De tijd vliegt voorbij (goed teken ;)). Maandagavond hebben we in Acharavi gegeten, aan de hoofdweg. Het was al best laat, want we waren net ontwaakt van alweer een tweede powernap overdag. Er waren maar een paar tafeltjes bezet, op het einde zaten we zelfs alleen. Het was duidelijk laagseizoen. Op mijn aanraden aten we moussaka, een heerlijk Griekse lasagne. Maar dan met hele andere ingrediënten zoals aardappels en aubergine. Heerlijk!
Gisteren hebben we een strandwandeling gemaakt van Acharavi naar Agnos. Onderweg bij “grappenmaker” George nog een half litertje tarwebier van Corfu gedronken. Jamás!
Thumbs up!
Via de lagune liepen we het dorp binnen en hadden we honger gekregen, dus bestelden we weer een Griekse lekkernij. Dolmades: met wijnbladeren omwikkelde rijst, een soort Griekse sushi. Plus een tonijnbroodje. Heerlijke combi, al deed de blik van de serveerster vermoeden dat zoiets met dolmades heiligschennis is. We voelden de wandeling op het kiezelstrand wel in onze benen en dus, terug met de bus! Kwamen wij even bedrogen uit… Dat is dus geen gemeengoed in de toch wel redelijk toeristische kustplaatsjes van Corfu. Dan maar liften! Na nog een klein stukje verder te hebben gelopen naar de hoofdweg hielt ik ons blauw-rood ingekleurde papier met “ACHARAVI” enthousiast omhoog en Filip zijn duim. Na zo’n 10 auto’s stopte een zwarte auto. Een man die een restaurantje in Kalliopi runde bracht ons wel even terug in Acharavi.
Sidari
Na dit avontuur maar weer tijd voor een powernap, waarna we onze “splinternieuwe” auto van zogenaamd 2 weken meekregen. De witte kleur van de Suzuki Swift was nauwelijks te herkennen onder alle zwarte vegen en krassen. Ons eerste ritje ging naar Sidari, een toeristisch (maar gezellig) plaatsje waar we wederom heerlijk – sorry, we vallen in herhaling, maar het is wel echt zo – hebben gegeten.
Een 3-gangen menu bestaand uit een starter (cocktail met garnalen en knoflook-champignons), een hoofdgerecht (stoofvlees met lekkere groenten en aardappels) en dessert (appelcake met ijs). Na het eten nog even souvenirs geshopt. Kijken, kijken, niet kopen. Daarna lekker naar huis en slapen.
Pantokrator
Na een gebroken nacht met veel muggen was het tijd om het eiland te verkennen. Want nu hebben we een auto! Omstebeurt reden we omhoog naar het hoogste punt van het eiland. De Pantokrator. Met een schitterend kloostertje en minstens 29 zendermastunits op de top, werden we daarnaast getrakteerd op de mooiste uitzichten van Albanië, Corfu airport en het glooiende landschap van het eiland. Daarna naar Paleokastritsa, waar ik zo dapper was in het ijskoude water de gaan zwemmen en waar Filip op zijn dooie gemak even een stukje kon schrijven.
