Rondreis Azie #9 – Maleisië

Even terug in de tijd

Ruim drie weken geleden ben ik vanuit Cambodja naar de hoofdstad van Maleisië, Kuala Lumpur gevlogen. Het contrast was enorm. Van de golfplaten hutjes van Cambodja naar de wereldstad ‘KL’. De hoofdstad staat vooral bekend om de gigantische Petronas Twin Towers (tot enkele jaren geleden de hoogste gebouwen ter wereld), deze bepalen dan ook de skyline van de stad. Omdat het zo ongelooflijk warm en vochtig is zoekt de lokale bevolking het liefst verkoeling in een van de vele grote shoppingmalls. Zodra het salaris binnen is rennen de Maleisiërs naar de winkels. Hoewel ik niet veel koop en uiteraard goed op mijn budget moet letten ben ik gek op shoppingmalls. Het is er altijd koel, er is altijd goed eten te vinden en er is altijd internet. Mijn hostel bevond zich in het midden van Chinatown en ik val met m’n bezwete neus in de gesmolten boter want het is net de start van het Chinees Nieuwjaar, druk dus! Het lijkt soms wel of alle Chinezen met elkaar afgesproken hebben om mij lastig te vallen. Ze opereren in troepen, ze lopen voor de voeten, zijn luid, spugen en rochelen constant en bevinden zich louter op locaties waar bussen heen gaan, hier kom ik in een latere blog op terug.

Peentjes zweten

Maleisië bestaat uit twee delen. Het Westelijke deel – waar de hoofdstad Kuala Lumpur zich bevindt- grenst aan Thailand. Het oostelijke deel, bekend als het gigantische eiland Borneo, grenst aan Brunei en Indonesisch Borneo. Vanuit KL ben ik naar Brunei gevlogen en vanuit Brunei met een bus naar Maleisië om daar vervolgens een (vele malen goedkopere) vlucht te nemen naar het zuiden van Borneo. In de stad Kuching, dat ik kende van ‘3 op reis’, heb ik een paar Britten ontmoet en samen zijn we naar een natuurgebied vertrokken. Hier aangekomen besloten we een track te doen naar een waterval in de jungle. De eerste meters gingen wel, m’n flesje water was nog koud en m’n shirt droog. Met ruim 35 graden en een luchtvochtigheid van 90 procent was dit uiteraard van korte duur. Na ruim vijf meter gutste het zweet al uit elke centimeter van m’n lichaam. Wie nooit in de jungle is geweest kan zich misschien moeilijk voorstellen hoe warm en vochtig deze daadwerkelijk is. Misschien voor de moeders en vaders die vroeger in het zwembad op een bankje zaten te wachten tot kindlief z’n A-diploma had gehaald. Die vochtige en warme warmte maar dan gecombineerd met een flinke work-out. De waterval was uiteindelijk wonderschoon en inmiddels door een van de Britten voorzien van een nieuwe iPhone 6 op de bodem van ruim 7 meter diep. Na kennis gemaakt te hebben met een tarantula, enkele slangen, orang-oetans en neusapen heb ik Maleisië weer verlaten, ik kom terug, dat beloof ik.